Częstość drgań różnych tonów

Za pomocą koła Savarta, syreny itp. przekonano się, że jeżeli liczba drgań ciała na sekundę jest mniejsza od 16, dźwięku nie słyszymy wcale; powyżej tej częstości, dźwięk może być dosłyszany, choć w muzyce tak niskich, tonów nie stosujemy. Najniższy ton fortepianu i organów, powstaje przy (54 drgnięciach na sek., najniższy ton basetli – 128 drg. na sek. Stosowane w muzyce tony, dochodzą, do 5000 drg. na sek.; wyższe są nieprzyjemne. Powyżej zaś 32000 drg. na sek., przestajemy słyszeć w ogóle jakikolwiek głos, gdyż nasz bębenek uszny i inne części narządu słuchowego w tak szybkie drgania wprowadzone być nie mogą. Oktawa tonu powstaje przy zdwojeniu liczby drgań. Od oktawy do oktawy, odróżniamy 7 głównych tonów (prima, selcanda, tercja, kwarta, kwinta, seksta, septima, albo: C, D, E, F, G, A, H; w śpiewie: do (ut), re, mi, fa, so, la, si) i 5 półtonów (czarne klawisze fortepianu), które razem z tonami tworzą gamę. Owa tony, brzmiące jednocześnie, mogą na słuch nasz wywierać wrażenie przyjemne brzmią zgodniej, harmonijniej. Kilka różnych tonów, brzmiących zgodnie, stanowią akord.