Źródło głosu i słyszenie cz. 5

Oczywiście przeto głos na przebieżenie przestrzeni wymaga czasu. Gdy wiemy, ile czasu upływa od chwili wystrzału, czy uderzenia, do chwili usłyszenia go i jaką drogę ten głos w tym czasie przebiega, możemy łatwo obliczyć prędkość, z jaką głos biegnie. Przy tym przekonywamy się, że przez wodę przebiega prędzej, niż przez powietrze, przez deskę, czy mur, jeszcze prędzej. Gdy w galerii kamieniołomni, przyłożywszy ucho do ściany, przysłuchujemy się odległym uderzeniom kilofa w tę ścianę, słyszymy każde uderzenie podwójnie, w pewnym odstępie czasu jedno po drugim: jeden głos uderzenia przebiega przez kamień prędzej, drugi — przez powietrze wolniej. Za pomocą ścisłych prób dowiedziono, że głos przebywa przeciętnie w powietrz 333 m. na sekundę (zależnie od gęstości powietrza i kierunku wiatru może być różnica o kilka metrów); w wodzie przebiega 1400 m, w drzewie — 4700 m, w szkle lub żelazie — 5000 m na sekundę itd.

Natężenie głosu jest tym większe, im więcej energii ruchu oddaje źródło głosu otaczającemu ośrodkowi (np. powietrzu) i im gęstszy jest ten ośrodek, a nadto, natężenie głosu jest odwrotnie proporcjonalne do kwadratu z odległości, tak, że na 2 razy większej odległości od źródła, słabnie głos 4 razy, na 3 razy większej odległości jest słabszy 9 razy itd.