Zwierciadło płaskie cz. 1

Wychodzące z jakiegoś punktu A promienie światła, odbijają się od powierzchni zwierciadła (na zasadzie prawa kąta padania i odbicia), tak, że wpadają do naszego oka rozbieżnie, jakby wychodziły z punktu B, leżącego za zwierciadłem w takiej samej odległości, jak punkt A przed zwierciadłem. Wskutek tego, oku wydaje się, że istotnie za zwierciadłem w B, znajduje się punkt, wysyłający te promienie. Że zaś ani tego punktu, ani promieni za zwierciadłem niema, jest to tylko złudzenie naszego wzroku, przeto obraz w zwierciadle plaskiem nazywamy urojonym, albo domniemanym. Nie różni się on ani wielkością, ani kształtem od rzeczywistego przedmiotu, dającego obraz, lecz jest zawsze odwrócony z prawej strony ku lewej (np. lewa ręka obrazu człowieka, jest odbiciem prawej ręki tego człowieka, stojącego przed zwierciadłem, lewe oko odpowiada prawemu itd.), czyli ma względem przedmiotu położenie symetryczne. Prawo: Obraz w zwierciadle płaskim jest tej samej wielkości i kształtu, jak przedmiot, dający ten obraz, znajduje się za zwierciadłem w tej samej odległości, co przedmiot przed zwierciadłem, nie jest (w kierunku osi pionowej) odwrócony, lecz jest domniemany i względem przedmiotu położony symetrycznie.